Texel, 26 augustus, 2 dagen voordat ze 2 werd.
Onze Tirza, die bij haar geboorte zo klein was, dat je je afvroeg: kan dat minidingetje echt leven?
Werkt alles wel goed?
Ja, het werkte toen.
En het werkt nu beter dan ooit.
Wie goeie ogen heeft ziet op de foto een rood/roze lapje liggen.
Dat is ze.
Boos.
Woest.
Vader zit op veilige afstand rustig te wachten tot de bui over is.
De natuur van Texel is schitterend.
Dat scheelt.
En wat Tirza betreft:
HET IS EEN FASE
11 opmerkingen:
Tjaaaa...... elke levensfase heeft zo haar leukigheden....
Schitterend, die foto! Dat kleine roze stipje dat zoveel kracht heeft!
Jammer dat je meteen wordt opgenomen als je als volwassene zoiets uithaalt!!!!
Prachtig om te lezen. De foto's zijn ook erg mooi!
Oeiiiiiiii, wat is dit leuk om naar te kijken. En...laten we eerlijk wezen: zo herkenbaar. Ik heb respect voor de geduldige vader.
Geweldig idee om dit vast te leggen. Bewaren voor Tirza!
Nou, spirit heeft ze voldoende, die kleine!
Ik probeer al 10 minuten een reactie te plaatsen. Het wil maar niet lukken.
Ik heb genoten van dit verhaal!
Ga zo door.
Er komen allerlei herinneringen boven bij het zien van dit avontuur op Texel. Nu lach ik erom, maar toen.... BRRRRRRR
Ter geruststelling: het is inderdaad een fase.
Waarschuwing: er volgen er meer.
Volgens mij een geweldige vader!
Haha, ze passen wel goed bij elkaar, Moos en Tirza ;o))
Een reactie posten