woensdag 7 september 2011

Eerste schooldag......

Hier hebben we Boaz.
Vandaag voor het eerst naar de kleutergroep geweest.
Nee, ik vergis me niet, zo heet dat op de Vrije School.
Juffie Tineke is zijn juf en die heeft Rasha ook al 'gehad'.
Beppe zou hem en zijn zus van school halen en gedrieën zouden we per stadsbus naar huis reizen.
Toen ik zijn klasselokaal binnenstapte zat B al omgekeerd op de stoel mij toe te stralen:
'Ik vind het zo heel erg fijn beppe, dat jij mij komt halen en dat we met de bus naar huis gaan'.
Dat hoorde beppe graag en ze keek trots om zich heen om even te tsjekken of deze tot haar gerichte, lovende woorden ook bij de Vrije Schoolmama's en papa's waren binnengekomen.
Maar die waren druk met hun eigen kroost.
En zo hoort het ook.

'We moeten Rasha niet vergeten', sprak Boaz mij toe.
Broer en zus liepen voor mij uit richting busstation.

We kwamen een lief katje tegen.

Bij de bushalte.
Het wachten was op lijn 8

Rasha: 'Niet aankomen, Boaz, dat is uitgespuugde kauwgom!!!!!! '

Rasha: 'Kijk wat daar op de grond ligt, die witte dingen, dat zijn allemaal uitgespuugde kauwgommen!''
Boaz: 'Getver'.

In de bus.
Er komt een mevrouw binnen die pal vóór Rasha op haar rollator gaat zitten en vanaf het station tot centrum Hoogkerk aan één stuk door in plat Grunnigs de chauffeur toespreekt.
Reacties van de chauffeur komen zo ongeveer hier op neer:
"O. Ja .Ja .Ja. Zeker. Nee. Ja. Dus. O ja?  Mmm. Natuurlijk. Ja. "

Rasha tegen mij: 'Welke taal spreekt die mevrouw, beppe? "  
Beppe: "Dat is Gronings". 
Vlak voor thuiskomst zien we nog iets interessants.
Eikeltjes geloof ik.


"Even met knijntje op de bank rusten, beppe!
Ik hoef niet naar bed, want ik ben helemaal niet moe."










4 opmerkingen:

Mieke zei

Wat een mooi verhaal, dat ga ik nog eens lezen!
Dat er nog maar heel veel fijne schooldagen mogen komen voor die lieve Boaz en Rasha...
En wat leren ze veel onderweg naar huis!

Hanny zei

Jouw verslagjes zijn altijd prachtig, beppe Peetje!
Ik zie er naar uit!

Anoniem zei

Mooi beschreven avontuur!
Karla

Annemiek zei

Wat een lief verslagje. En wat was het een enerverende week voor de jongetjes. Het kost Kobe ook zoveel energie, die eerste dagen op school. Ik zei al tegen Afke dat ik blij zal zijn als we een half jaartje verder zijn. Dan zijn ze tenminste een beetje gewend.