Amsterdam

Het was weer eens zover!

Vrijdag j.l.vertrok ik met de trein van 9.01 uur vanuit Heerenveen naar Amsterdam voor een kort weekend bij mijn zus.

Tot Amersfoort was de reis zeer aangenaam, want ik trof 2 Vrouwen van Nu uit Gorredijk.

Zij gingen samen een paar dagen Pieterpad lopen.

Het laatste half uur van Amersfoort tot Amsterdam bracht ik bijna platgedrukt, staande door, tussen veel te veel mensen die allemaal dezelfde kant op wilden als ik.

Maar toen ik eenmaal in mijn vertrouwde lijn 2 naar Nieuw Sloten zat, was ik dat leed snel weer vergeten.

Nog geen twee uur later liep ik al met mijn zus over de AlbertCuyp.

Voor mijn gevoel was ik daar heeeel lang niet geweest.

We dronken ijsthee op een leuk terras en bezochten mijn favoriete winkel: Sjerpetine in de 1e van der Helststraat .

De foto hierboven laat een stukje etalage zien en deze foto heb ik er ook nog even gemaakt:

Maar we ontdekten deze middag nog een bijzondere winkel.

Dat was in de Albert Cuypstraat.

Het was er zo leuk dat mijn zus mij spontaan op een jurk en een vestje trakteerde!!!!!!

De eigenaresse hoorde onmiddellijk aan onze tongval dat we uit Friesland kwamen.

Zij zelf ook, vertelde ze: uit  Oldeboorn.

Toen begon het me te dagen......

Ik vroeg of ze in Friesland ook een modezaak had gehad.

Jawel!

In Leeuwarden: Salt & Pepper .

Een heel leuke, hippe zaak.

Daar kwam ik wel met mijn dochters, maar ook met mijn zus.

We waren toen nog jong...........

Helemaal tevreden stapten zus en ik aan het eind van de middag wederom in de tram, om er halverwege weer uit te stappen vanwege het Pasta Paradijs.

Want dat was verrassing nummer 2 (na die jurk en het vestje) : er zou niet worden gekookt. Zus had met haar vrouw afgesproken dat ze bij de traiteur lekkere pasta mee ging nemen.

Pastaparadijseigenaar was een tenger Italiaantje van middelbare leeftijd. .

Hij sprak aandoenlijk Nederlands: 'in die pasta zitten gehakte balletjes'.

Zei mijn zus later: 'Hij kent me al. Hij lachte deze keer toen ik binnenkwam'.

Het eten was verrukkelijk.

Vrouw had er nog een lekkere bak sla bijgemaakt.

Zaterdagochtend.

Omdat zus een enigszins geblesseerde voet had/heeft spraken we af zoveel mogelijk gebruik te maken van het Amsterdamse terrassenaanbod.

Dit hierboven was ons uitzicht vanaf Buffet van Odette.

De juffouw rechts ruimt onze koffiekopjes op.

Er was uiteraard weer veel te zien in Amsterdam.

Hierboven de etalage van Rob de Wilde Kapper met een olijke Bea!

En ik zag veel fraai geklede mensen. Let eens op deze schoen!!!!!

Natuurlijk waren er ook minder fraaie, visuele momenten.

Zo zag ik in een dure winkel een magere, lange  mevrouw een jas passen.

Alles zag er sjiek uit, ware het niet dat haar kruin net zo kaal was als die van wijlen mijn ome Jopie, toen hij al tegen de 80 liep.

Akelig, hoor......

Maar dit verraste mij daarentegen weer:

Op de terugweg, in de tram zat er een man voor ons die TOTAAL GEEN FLAPOREN had!!!!!!!

Dat zie je niet vaak: oren, die zo dicht tegen het hoofd aan liggen.

Ik kon mijn ogen er niet van afhouden en heb gauw een paar foto's gemaakt.

Als hij ze nu maar goed schoon houdt.

Ik bedoel dat gedeelte tussen de schedel en het oor.

Dat is namelijk DE plek waar neten welig willen tieren........

Op de tweede en laatste avond aten zus, vrouw en ik in hun mooie Amsterdamse tuintje.

Vandaag, thuis, in onze eigen tuin, was het eveneens volop zomer!

En de kleine, lieve Tirza is al twee dagen ziek.

Gauw beter worden, Tirrie!