Dàt nou ook weer niet,
maar toch word ik af en toe overvallen door gelijksoortige gevoelens.
Bijvoorbeeld vanmiddag.
Een enorme hoeveelheid plantjes verspeend.
Er waren er veel en veel en veel te veel........
Op het moment dat de ganse keukentafel bedekt was met goedgevulde potjes, besloot ik er mee te kappen.
Dit was nog over.
Allemaal sterke babyplantjes.
Meer dan zes weken geleden als zaadje in de aarde gestopt.
Enorm hun best gedaan om als sappig, groen kiempje tevoorschijn te komen.
Dat is gelukt.
En nu worden ze weggegooid.
Vermoord.
Dit had het kunnen worden.
Om mijn schuldgevoel iets te verminderen besloot ik ze niet op de composthoop te gooien, maar als gezond voorjaarshapje onze kippen aan te bieden.
Dat bleek een succes!
Morgen krijg ik er salvia-eitjes voor terug.
Toch nog een troost.
5 opmerkingen:
Maar OOIT (???) wordt het ECHT weer lente.
En deze moord is je van harte vergeven.
Tjitte
wat een enig verhaal, en wat een prachtige potten jonge salvia's, ik heb genoten! (samar yn it hollâns!!) Anne
een erg gaaf verhaal weer!
Ja, ik heb ook altijd gemengde gevoelens bij het "wegdoen" van overtollige zaailingen.
Dit weekend écht lente!
Hoera, Zem!!!!!
Morgen wordt het eindelijk lekker warm....
Een reactie posten