Beppe Peetje

maandag 29 april 2013

ROLLATOR

Deze week werd ik er weer eens mee geconfronteerd.
Met de rollator.
Niet met één rollator, maar met een hele optocht.
Het was oppasdag, het regende en we dronken met lytse Tirza een kopje koffie (zij likte een chocoladeijsje) in winkelcentrum Paddepoel.
Recht tegenover de lekkere groentewinkel van Lubbers.
Ik probeerde zonder bril te lezen wat daar allemaal in de aanbieding was, maar het zicht werd me voortdurend ontnomen door een voorbij schuifelende rollatorbejaarde.

En zo ging het maar door.

Vanwege de aanwezigheid van mijn beppesizzerke hield ik een paar cynische opmerkingen voor me, maar mijn gedachten omtrent de rollaterende voorbijgangers waren verre van sjiek.

Tot me te binnen schoot, dat ik komende week mijn verjaardag vier.

Hoop te vieren.

Want ik heb inmiddels een respectabele leeftijd bereikt.

Er zijn mensen van mijn geboortejaar, die niet zonder rollator kunnen lopen.

Maar....... ik wil tzt wel een fleurige rollator.

En ik wil er ook -als het even kan- FLEURIG mee op pad.

Ongeveer ZO:

PS

Dit kreeg ik naar aanleiding van bovenstaand verhaal toegestuurd.

een SUPERROLLATOR!!!!!!!

dinsdag 9 april 2013

MOORD

Dàt nou ook weer niet,

maar toch word ik af en toe overvallen door gelijksoortige gevoelens.

Bijvoorbeeld vanmiddag.

Een enorme hoeveelheid plantjes verspeend.

Er waren er veel en veel en veel te veel........

Op het moment dat de ganse keukentafel bedekt was met goedgevulde potjes, besloot ik er mee te kappen.

Dit was nog over.

Allemaal sterke babyplantjes.

Meer dan zes weken geleden als zaadje in de aarde gestopt.

Enorm hun best gedaan om als sappig, groen kiempje tevoorschijn te komen.

Dat is gelukt.

En nu worden ze weggegooid.

Vermoord.

Dit had het kunnen worden.

Om mijn schuldgevoel iets te verminderen besloot ik ze niet op de composthoop te gooien, maar als gezond voorjaarshapje onze kippen aan te bieden.

Dat bleek een succes!

Morgen krijg ik er salvia-eitjes voor terug.

Toch nog een troost.

zondag 24 maart 2013

De Bank

Hier eindigde het vanmiddag mee, maar voor het zover was...........

HET BEGIN.

Ik bedacht dat dit een leuk en nuttig cadeautje zou zijn voor oudste dochter, die net is verhuisd en haar bejaarde bank wegens instorting moest weggooien.
Stap 1 Dochter het plaatje laten zien. "Wat vind je hiervan? "
Antwoord:" Leuke bank".
Stap 2 Eigenares gemaild. Bank was nog voorradig.
Stap 3 Overleg met pake. Besloten de bank zondagmiddag (vanmiddag!) te halen en meteen door te rijden naar huis van dochter.
Stap 4 Vannacht gepiekerd over het vervoer. Bank past niet in ons aanhangwagentje. Zou er bovenop moeten worden vastgebonden.
Geen probleem, volgens pake.Vast niet.....

................

Stap 5 Ter plekke gearriveerd bleek de bank bleek geen losse kussens te hebben.
Tevens werd al snel duidelijk dat p en ik niet in staat waren hem samen op te tillen, laat staan te verplaatsen.
De vrouw des huizes verbood mij de bank te verslepen. (houten vloer)
Met ons drieën lukte het nòg niet.
Zoon werd uit zijn slaapkamer geroepen.
Jong en sterk met beugel.
Daar wankelden we met ons vieren plus bank door de achterdeur, langs de zijkant van het huis, alwaar pake het gevaarte plotseling losliet.
Geen gewonden.
Vóór huis aangekomen konden we met ons laatste beetje energie de bank OP het aanhangwagentje geplaatst krijgen.
Pake bond hem met onbreekbaar touw vast en we reden hijgend de straat uit.

Stap 6 Binnendoor met een slakkengangetje en keiharde oostenwind via Friese Palen, Tolbert, Niebert, Midwolde, Oostwold, Hoogkerk naar Groningen.
Onderweg een paar keer gestopt voor contrôle want er begon wel af en toe iets te verschuiven.

Stap 7 Veilig op de plaats van bestemming gearriveerd.

Dochter kwam assisteren.

Bank losgemaakt en gedrieën schuifelden we de weg over naar de voordeur.

Bank bleek te groot voor de deuropening.

Dochter en beppe kregen een verschrikkelijke slappelachaanval.

Pake bleef rustig.

Stap 8 Plotseling schoot de bank het huis binnen.

En daar staat ie nu nog.

Wat mij betreft voor eeuwig.

maandag 18 maart 2013

BEZIG met BUITEN

Vorig jaar om deze tijd zaten wij met twee van onze bernsberntsjes op het terras van De Vergulde Turf in Gorredijk. Zij poffertjes eten. Wij koffiedrinken.