dinsdag 31 mei 2011

Nieuwe bewoners.

Er gebeurt elke dag wel iets bijzonders in onze tuin.
Neem nou de bewoners.
Ze komen en gaan.
Hoewel..
Als er wordt gegaan, komt men tot nu toe zo snel mogelijk weer terug, want 
krijsende vogeljonkies zorgen er wel voor dat hun ouders nooit lang wegblijven.

Een nieuwe bewoner is de wielewaal.
Ik hoor hem duidelijk, vooral 's ochtends.
Hij laat zich nooit zien.
Wat ik echt, totaal niet snap.
Als ik zo mooi was, zou ik rustig een hele website aan mijn uiterlijk besteden.
Goddank is niet iedereen zo ijdel.

Snel een ander onderwerp.

Vanmiddag keek ik van uit huis vol bewondering naar onze schitterende papavers.
Er vloog een prachtige, dikke hommel omheen.
Dacht ik.
Eenmaal buiten gekomen, zag ik dit:
Wederom een nieuwkomer.
Een soort Eukalipje?
Een vriendinnetje misschien?
Ik wacht het maar even rustig af.







zondag 29 mei 2011

Jong en oud






Ik wou vanavond eens even iets met elkaar vergelijken.
Eerst zien we Tirrie. Ze is plat op haar snoet gevallen.
Een korst op haar neus en een blauwe plek op haar voorhoofd.
Dan ondergetekende, ook met een korst op de neus.

Als je naar Tirza kijkt, word je onmiddellijk met mededogen en vertedering vervuld: 'ach.......die pop...... '   
Valt je oog daarentegen op de persoon onder haar...tja, misschien dat er even een glimlachtje af kan, maar daarna denk je al gauw: getverdemme, wat een vieze, gore  korst heeft dat mens op haar neus zitten.

Datzelfde geldt ook voor tandeloze mondjes.
Van een kleintje vinden we het schattig.
Die mag haar bekje wel wijd open sperren.
Van een oudje zien we dat liever niet.
Terwijl het voor heel jong en heel oud een normaal natuurverschijnsel is om geen tanden te hebben.

Zo kan ik nog wel even doorgaan.
Denk eens aan kwijlen, een natte piesbroek, een loopneus.....
Van pakes en beppes vinden we het smerig, van kleintjes is het eerder lief vies

Hoewel...

Opeens denk ik  aan twee jaar geleden.  
Ik was op ziekenbezoek in het UMCG.
Op de afdeling waar ik mij bevond, lag een heel broos, oud vrouwtje in bed.
Een zware hartoperatie achter de rug.
Ze moest van de zuster even met de rollator lopen en daarna op  een stoel gaan zitten.
Die stoel bevond zich naast die, waar ik op zat.
De zitting was bekleed met een plastic hoes.
De oude mevrouw was incontinent.
Ik zag het aan haar pyamabroek en ik rook het ook.
Nadat ze een minuut of 10 naast me had gezeten probeerde ze weer op te staan.
Dat lukte niet.
Ik vroeg of ik kon helpen.
Dat was goed.
Toen ik haar overeind hielp voelde ik duidelijk hoe nat ze was.
Ik vond het niet erg.
Eerlijk gezegd:
haar kwetsbaarheid ontroerde mij.



 

donderdag 26 mei 2011

Mottenkruid

Verbascum blattaria.
Oftewel: Mottenkruid.
Dit issem.

Dit zijn er twee tegelijk.

En dit staat vlak naast onze huisdeur.
Beter gezegd: LAG naast onze huisdeur.
Een Mottenkruid- in- wording.
Mottenkruid zaait zich het liefst uit op gevaarlijke plekken.
Tussen de stoeptegels, midden op het tuinpad of naast de deur......  
Velen sterven een wrede dood.
Deze is vanavond door pake overeind geholpen en heeft een steunstokje gekregen.
We wachten nu geduldig af.  



Eukalipje

Dit is Eukalipje.
Een kleindochter van Eucalypta.
Sinds wijzelf kleinkinderen cadeau hebben gekregen heb ik onze tuin wat aangepast.
Er zijn spannende sluippaadjes bij gekomen.
De toverhazelaar dient het hele jaar als klimboom.
Woekerende stekelplanten zijn door mij persoonlijk verwijderd. ( liters bloed daarbij verloren!!!!)
En wat je wel vaker ziet wanneer het landschap rigoureuze veranderingen ondergaat: de leefomgeving gaat zich geleidelijk aan deze nieuwe situatie aanpassen.
Dat wil nogal eens verrassingen opleveren.
De meest opvallende daarvan is de komst van Eukalipje.
In de schemering vliegt ze praktisch elke avond een rondje boven de Margrieten in onze voortuin.
Soms rust ze even uit op de Allium karataviense, waarvan er een aantal tussen het Lievevrouwenbedstro staan.
Dan weer overziet ze de moestuin.
Of ze brengt een bezoekje aan onze haan, die een nogal eenzaam leven leidt.
Ze ligt ook wel eens lekker op de madeliefjes, die  tussen de tegels groeien.
Tegen de ochtend vliegt ze altijd naar dit huisje.
 Hier woont Boris.
Misschien al wel 5 jaar.
 Eukalipje slaapt er overdag.
In het diepste geheim.
En dat moet zo blijven.





zondag 22 mei 2011

De allerleukste Groenmarkt van het Noorden


Daar staan ze weer.
Beppe Peetje en vriendin Mieke.
Op de GROENMARKT in Nieuweschoot.
Zaterdag 21 mei 2011
Mieke met homemade kruidenthee en lekkere olie om jezelf mee in te smeren.
Beppe Peetje met heel veel soorten jam en eigenhandig getekende ansichtkaarten.

De allerleukste Groenmarkt van het noorden.
Waarom?

1.Omdat de locatie zo mooi is.
Een boomgaard bij een boerderij in Nieuweschoot.

2. Omdat de catering geweldig is.
Allemaal verschillende, zelfgebakken taarten.
Mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm.
3. Omdat er leuk publiek komt.
4. Omdat er (bijna) allemaal aardige en vrolijke standhouders naar toe komen.
5. En last but not least: omdat de mensen van de organisatie ontzettend vriendelijk,geduldig(!) en behulpzaam zijn. 

Zo.
Dat was dat. 

En ik heb ook nog wat gekocht.
Wel 20 (vaste) klaprozen.
Die ga ik zometeen  onder de lindenboom planten.
Eén prachtige daglelie waarvan ik het kaartje met de naam erop verloren ben.
en
dit

Bij een kraampje, met een leuke, weetikwelzeker, talentvolle  mevrouw, van wie ik  achteraf gezien nog wel iets meer had willen kopen.
Ze maakt erg mooie dingen.
Kijk maar eens op www.droomeenlamp.nl








dinsdag 17 mei 2011

Cornus kousa

Onze Cornus kousa bloeit!
Ik vind hem zo vreselijk mooi dat ik er vanochtend  op mijn handen een rondje omheen heb gedanst!
De Cornus hierboven is trouwens niet die van ONS.
Deze WEL:
en dit is er ook een stukje van:
Volgens mij worden de bloemen met de hand beschilderd.
Ze zijn eerst een beetje rozig. Dan komen er knalroze puntjes aan en de rest van de bloem wordt witter.

En kijk eens naar deze:
De Cornus kousa satomi.
Blijft ook roze als de bloem volgroeid is.

En voor wie nu nog twijfelt over dat met -de- hand -beschilderen- is hier de
Cornus kousa teutonia:

Het hart van de bloem
produceert in de loop van de zomer deze vruchtjes.
Dat heb ik zopas gelezen en dat ga ik dus in de gaten houden.
Ik ben vergeten om op te zoeken of de vruchten eetbaar zijn.
Dat komt nog.


 






zondag 15 mei 2011

Stil

Beppe Peetje is in een slecht humeur.
Na een paar daagjes ziek te zijn geweest, maar dankzij een handjevol megapillen weer redelijk in vorm te zijn gebracht, heeft in de nacht van donderdag op vrijdag haar altijd zo trouwe en sympathieke altstem haar in de steek gelaten.
En dat is niet leuk.
Laten we maar rustig vaststellen dat met het verlies van de stem, de eenzaamheid zich genadeloos meester maakt van het betreffende slachtoffer.
Communiceren is nauwelijks mogelijk en Beppe Peetje is  erg van de communicatie.

Om een totale instorting te voorkomen en  zich ook  bewust zijnde van het feit dat, als het er op aan komt, iedereen er alleen voor staat, heeft ze dit weekend alle kruisbessen van vorig jaar uit de vriezer gehaald en daar haar creativiteit op uitgeleefd.
Er zijn maar liefst 8 verschillende producten van gemaakt!!!!!!

Zwijgend.  

maandag 9 mei 2011

Madeliefjes

Het krioelt van madeliefjes.
Ze zijn er overal:
in de border, op de stoep,
zelfs in de koeienstal.

Elke dag komen er meer.
Het grasveld staat al vol.
Ze stappen vrolijk door de sla.
Wat hebben ze een lol!

Maar..............................
één groepje madelieven
vond geen mooie plek.
Niemand wilde op de straat,
vanwege al die auto's.
Ze wisten zich geen raad.
De oudste kreeg een goed idee:
'Niet zeuren nu, kom op!
We pakken Tirza's jurkje,
daar passen we makkelijk op.'

Zo gezegd en zo gedaan.
En vanwege dit verhaal
heeft de kleine Tirrie nu
een MADELIEVENjurkje aan! 

zaterdag 7 mei 2011

Deksels en strikken

De deksels van de jampotjes zagen er niet zo aantrekkelijk uit. Daar waren beppesizzerke en ik het helemaal over eens. We zochten een stofje uit  en sloegen aan het knippen.
Met de kartelschaar natuurlijk.
Toen de jampotten voorzien waren, wist beppesizzerke van geen ophouden.

Ze knipte en knipte maar door...........en bedacht  ondertussen wat ze nog meer met die fraaie, ronde kleedjes kon doen.
Kijk maar eens:






maandag 2 mei 2011

Koninginnedag met radijsjes

Met dit beppesizzerke heb ik in Groningen koninginnedag gevierd.
Eerst met de bus vanaf haar huis de stad in.
Beppesizzerke droeg een prachtige oranje jurk en verbaasde zich erover dat ik niks oranjigs om of aan had.
Nou heb ik thuis wel een bril met oranje montuur, maar daar had ik deze keer geen zin in.
De vrijmarkt speelde zich zoals elk jaar op de singels af.
Heel relaxed.
We  waren er om half 11 en reisden met de bus van half 3 weer huiswaarts.

De tijd daartussenin werd behalve aan speelgoed bekijken en af en toe iets kopen, onder meer besteed aan
een stukje ponyrijden
 een schminksessie en
gewoon lekker op het gras zitten om wat te eten, te drinken, even uit te rusten en beetje te praten.
Wie vonden we de leukste mensen van iedereen die we op deze koninginnedag tegenkwamen?
Beppesizzerke en ik waren het roerend eens:
De Suikerspinnen!!!!!
Ze zagen er geweldig uit en zongen prachtige smartlappen.
Allemaal uit de tijd toen Beppe Peetje jong was.......

Ze kunnen er wat van, die dames! 
Meer info op www.reneedeboer.nl

Tot slot, het heeft niks met Bea te maken, maar is wel een feestje waard: de eerste radijzen uit eigen tuin!
Daarbij vergeleken zijn die uit de supermarkt niet te vreten!
Helemaal niet sinds ze als muffe, waterige wattenbollen in gesloten cellofaanzakjes worden verkocht.